یک نوروساینتیست به نام Mark Mattson اثرات مفید گرسنگی روی مغز را آشکار کرده است.
او می گوید ما به عنوان دانشمندانی که روی مقوله گرسنگی کار می کنیم آن را به شکل زیر تعریف می نماییم؛ غذا نخوردن به مدت طولانی که سبب بالارفتن تولید موادی به نام کتون می شود.
در فاز غذا خوردن سوخت اولیه سلول ها از جمله نورون ها گلوکز است. غذا نخوردن به مدت بیش از ۱۰ تا ۱۴ ساعت(و البته فعالیت بیشتر، این فرایند را تسریع می کند)، ذخیره گلوکز کبدی را خالی و سلول های بافت چربی را وادار به آزاد سازی چربی می کند. چربی ها سپس به کبد می روند، جایی که قرار است به کتون ها تبدیل شوند.رژیم های مختلف گرسنگی وجود دارند. رژیم عمده استفاده شده در آزمایشگاه به این شکل است که موش ها به مدت ۲۴ ساعت گرسنه می مانند و سپس ۲۴ ساعت اجازه دارند غذا بخورند. یک رژیم دیگر این گونه است که موش ها در طول شبانه روز فقط ۴ تا ۶ ساعت می توانند غذا بخورند.
رژیمی که در بزرگسالان پیشنهاد می شود به این شکل است که در طول ۵ روز به طور نرمال و در ۲ روز باقی مانده فقط ۵۰۰ کالری غذا می خورند.نتایج درمورد مغز موش ها بدین گونه شد که عملکرد شناختی، یادگیری، حافظه و هوشیاری همگی به دنبال گرسنگی بهبود یافتند. موش ها در حالتی که فقط ۴ تا ۶ ساعت غذا می خوردند و روی تردمیل وادار به تمرین می شدند، تحمل بهتری نسبت به رژیم غذایی نرمال داشتند. به این معنا که گرسنگی متناوب عملکرد فیزیکی موش را بهبود می بخشید. ولی چگونه؟در حیوانات آزمایشگاهی گرسنگی همچون ورزش تولید پروتئینی به نام BDNF را تحریک می کند. این پروتئین نقش مهمی در فرایند یادگیری، حافظه و تولید نورون های جدید در هیپوکامپ ایفا می کند.
این پروتئین هم چنین نورون ها را در برابر استرس مقاوم تر می سازد.
گرسنگی هم چنین پروسه ای را راه اندازی می کند که اتوفاژی نام دارد. طی این پروسه سلول ها، مولکول ها و میتوکندری های بدون کارکرد خود را حذف و رشد سلولی را خاموش می کنند.
لذا نورون ها طی گرسنگی در فاز “ذخیره منابع و مقاومت در برابر استرس” قرار می گیرند.
هنگامی که حیوان و به تعمیم آن انسان پس از گرسنگی شروع به غذاخوردن می کند نورون ها به فاز رشد شیفت یافته، مقادیر زیادی پروتئین ساخته و سیناپس های جدیدی تولید می کنند. به نظر محققان این شیفت های متابولیک به قدرت کشسانی نورونی، یادگیری و توانایی مقاومت مغز در برابر استرس کمک خواهند کرد.آیا شواهدی وجود دارد مبنی بر این که افرادی که گرسنگی می کشند عملکرد شناختی بهتری دارند؟
در پاسخ، دانشمندان اذعان داشته اند “که تاکنون مطالعاتی بر سر اثرات مفید گرسنگی روی شناخت انجام شده است. در حال حاضر ما روی مطالعه ای کار می کنیم که در National Institute on Aging در حال انجام است. به این شکل که ما افراد با ریسک بالای نقص شناختی را بر اساس وزن و سن انتخاب و به طور رندوم به رژیم متناوب یا کنترل بسته ایم. قبل از شروع رژیم و سپس دو ماه بعد، یک سری تست های شناختی روی جنبه های مختلف یادگیری و حافظه انجام خواهیم داد. نتایج نهایی این مطالعه به زودی منتشر خواهد شد”.